Een cursus om naar uit te kijken: het verhaal van oud-cursist Margo

Wat haar trok in de vakopleiding, was de combinatie van theorie en praktijk. “Veredeling had ik vooral vanuit de theorie geleerd. In mijn werk werd het pas tastbaar. Die koppeling wilde ik sterker maken. Het eerste jaar van de opleiding was voor mij veel herhaling, vooral over celprocessen: dat kende ik al. Toch kon ik deze herhaling enorm waarderen, het gaf een sterke basis. Maar het tweede jaar doken we echt de diepte in: ziekteleer, stressresponsen, alles wat je in de praktijk herkent. Daar vielen de puzzelstukjes echt op hun plek."

De opleiding vroeg wel degelijk inzet. “Zeker het eerste jaar kan soms pittig zijn. Je moet echt aan de slag met huiswerk, veel oefenen, en je moet je goed voorbereiden. Maar als je daar serieus in bent, is het de moeite zeker waard.” De mix van herhaling en verdieping werkte goed. “Je zit in een groep met mensen van verschillende niveaus, dan is het prettig dat de cursus een duidelijke structuur biedt. In jaar één bouw je kennis op, in jaar twee leer je toepassen."

Wat volgens Margo het verschil maakt, is de manier waarop HAS green academy het onderwijs aanpakt. “De docenten zijn ontzettend benaderbaar. Je voelt je geen student die achteraan moet aansluiten, maar een vakgenoot. Ze waren altijd bereikbaar, hadden zichtbaar interesse en echt passie voor het vak.”

En, niet onbelangrijk: ze spreken de taal van de praktijk. “Joost Kersten bijvoorbeeld, zelf veredelaar. Hij kon echt met ons meedenken en doorpraten over het werk. Hij ging niet alleen uit van de theorie, maar begreep wat wij dagelijks tegenkomen. Alle docenten waren van grote waarde. Ze hebben veel ervaring, en kunnen daarnaast ook gewoon ontzettend goed lesgeven.”

Gastcolleges en excursies gaven de opleiding extra kleur. “Je kreeg input van mensen met een andere blik. Gastdocenten uit andere opleidingen, praktijkmensen uit andere bedrijven. Tijdens excursies zag je hoe verschillende bedrijven hun veredeling aanpakken, welke software ze gebruiken, hoe hun processen eruitzien. Dat gaf veel inzicht."

Elke cursist werkt tijdens de opleiding aan een onderzoeksproject. Voor Margo werd dat een kans om zich opnieuw vast te bijten in genetica: een vakgebied waar ze eerder al ervaring mee had. “Op advies van mijn manager koos ik voor een meer theoretisch onderzoek, gericht op de bloeiwijzen van spinazie. Spinazie kan mannelijk, vrouwelijk of alles hier tussenin bloeien,  dan moet je goed weten hoe genetica en fenotypen zich tot elkaar verhouden om gericht te kunnen veredelen.”

Juist het sparren met ervaren docenten maakte dat het project echt tot leven kwam. “Omdat zij konden meedenken, ben ik echt uitgedaagd. Het onderzoek heeft waarde voor mijn werk nu, en zal in de toekomst zeker nog worden ingezet. De opleiding begint met een stevige basis genetica, en daar bouw je juist op voort in de praktijk.”

Ook de groep medecursisten droeg bij aan het succes van de opleiding. “Er zat veel variatie in: verschillende achtergronden, verschillende bedrijven, jong en wat ouder. Dat maakte het leerzaam én gezellig. Tijdens pauzes ontstonden er vanzelf gesprekken. Je leerde niet alleen andere bedrijven kennen, maar ook elkaars manier van werken. Een kleine reünie zit er zeker nog wel in,” lacht Margo.

De positieve groepsdynamiek kwam ook tijdens excursies tot uiting. “Niet alles wat je bij andere bedrijven zag, was specifiek op mijn werk direct toepasbaar, maar het helpt je wel om breder te denken. En om te zien hoe divers het vak eigenlijk is. Het was leuk om te zien hoe de diversiteit onder cursisten hier ook weer goed van pas kwam.”

Ook de organisatie droeg hieraan bij: “De organisatie was super. Je start de dagen met een lekkere bak koffie en zoete versnapering, 's middags staat er vers fruit en frisdrank. Dat klinkt misschien onbelangrijk, maar het draagt wel bij aan het gevoel dat je welkom bent. Ik heb de cursusdagen als erg positief ervaren. Ik keek er elke keer weer naar uit.”

Wat Margo vooral meeneemt uit de opleiding, is een frisse blik. “Ik ben onderzoeksgerichter gaan werken. Ik stel vaker de vraag: waar komt dit vandaan? Hoe zie ik dit terug in het veld? Je leert uitzoomen.” En dat leerproces is nooit af. “Ook al kende ik sommige dingen al, ik heb weer nieuwe verbanden gelegd. De wereld verandert, en wij leren mee. Je bent nooit uitgeleerd."

Ze heeft de opleiding inmiddels van harte aangeraden bij collega’s. “Ik kan alleen maar zeggen: gewoon doen. Je verlegt je grenzen. Je wordt er beter van, en het is nog leuk ook."

Tot slot heeft Margo een bemoedigende boodschap voor twijfelaars: “De opleiding is goed te combineren met werk. En als het even niet lukt, dan denkt de HAS echt met je mee, die flexibiliteit maakt het haalbaar."

En misschien wel haar belangrijkste blik op de cursus: “Het voelde nooit als 'moeten'. Je deed het voor jezelf. Voor je eigen ontwikkeling, je eigen nieuwsgierigheid. En dat maakt het zó de moeite waard. Het is meer dan een opleiding."